JASTAA

                

pl      en      de

Projekt domu jednorodzinnego dla terenów wiejskich i podmiejskich województwa podlaskiego

I nagroda w konkursie Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział Białystok oraz Narodowego Instytutu Dziedzictwa „Twój dom – dialog z tradycją”

zespół autorski Ewa Bubik, Anna Capińska, Adam Stafiniak (JASTAA), Tomasz Węgrzyn (JASTAA)

Główną ideą projektu domu jednorodzinnego jest nawiązanie do tradycji budownictwa na terenach wiejskich i podmiejskich województwa podlaskiego, jaką są zabudowania zagrodowe. Inspirację stanowi unikalny dla Polski północno-wschodniej, a w szczególności dla powiatów bielskiego i hajnowskiego, układ zagrody wydłużonej, w którym to usytuowany na wąskiej działce, szczytem do drogi, dom oraz budynki gospodarcze zestawiane były ze sobą liniowo i połączone wspólnym zadaszeniem. Kolejne budynki rozbudowywanych z czasem, w głąb działki, gospodarstw często różniły się od siebie szerokością, materiałami czy rytmem otworów okiennych i drzwiowych, stanowiąc zauważalne warstwy historii i tworząc w ten sposób swoistą oś czasu. Projekt stanowi twórczą reinterpretację tego wzorca, definiując na nowo zagrodę wydłużoną. Jego proporcje nawiązują do tych lokalnych, w niewymuszony sposób wpisując się w zastany krajobraz. Umożliwiają też lokalizację budynku na często występujących na terenach wiejskich i podmiejskich, wąskich działkach. Bryła domu została podzielona na fragmenty stanowiące moduły funkcjonalne, zaprojektowane tak, aby można było komponować je w dowolnej kolejności oraz dobudowywać kolejne wraz ze zmieniającymi się potrzebami użytkowników. Moduły ustawione zostały liniowo a następnie poprzesuwane na zmianę względem siebie. Zabieg ten skutkuje wizualnym rozbiciem podłużnej bryły na mniejsze fragmenty, co wpływa na percepcję skali obiektu wydzielając jednocześnie osłonięte przestrzenie. Całość przykryta została „wspólnym dachem” co ostatecznie zdefiniuje bryłę domu. Budynek przewidziany został jako parterowy zapewniając dostępność dla osób o ograniczonej zdolności poruszania się. Forma dachu została uproszczona i zgeometryzowana. Jej wykończenie od strony ściany szczytowej nawiązuje do regionalnego moty-wu ułożenia desek. Budynki wydłużone typu bielsko-hajnowskiego charakteryzują się umiejscowieniem wejść do zabudowań gospodarczych od zewnątrz, wzdłuż dłuższej ściany budynku. Tworzą one specyficzny rytm na elewacji. Został on oddany poprzez wysokie okna łączące wnętrze domu z ogrodem. Korytarz z którego dostępne są wejścia do sypialni został przeszklony otwierając się na ogród. Tworzy intrygujący dialog z ogrodem pozostając w zawieszeniu pomiędzy wnętrzem a zewnętrzem. Przy oknach znajdują się okiennice, które stanowią rozwiązanie proekologiczne, zapobiegając przegrzewaniu pomieszczeń latem. Jest to element podkreślający tożsamość Podlasia jako „krainy otwartych okiennic”.